Wydawnictwo Ronin Publishing, publikujące m.in. książki Timothy’ego Leary’ego, Johna Lilly’ego i Roberta Antona Wilsona, słynie ze swych odważnych deklaracji chęci naprawy świata w ramach posthippisowskiego paradygmatu przemiany wyobraźni, szafując hasłem „Niezależne książki dla niezależnych umysłów!”. Jednocześnie jest ono często atakowane za rozkawałkowywanie dawnych książek i sprzedawanie ich w oddzielnych fragmentach w celu potęgowania zysków.
Ostatnio Roninowi udało się wzburzyć nawet samych dyskordian, dla których konflikt to przecież samo sedno egzystencji. A jednak żaden z nich nie podejrzewał, że jakikolwiek wydawca postanowi nałożyć prawa autorskie na Principię Discordię, świętą księgę dyskordianizmu, dotychczas znajdującą się w wolnym obiegu publicznym.
Ronin nie tylko wydał ją w przerobionej przez siebie wersji, z grafikami ściągniętymi z internetu i zmienionym tytułem, lecz na dodatek twierdzi że odtąd posiada na nią wyłączne prawa autorskie. Roninowa wersja tej księgi już wznieciła bunt dyskordiańskich papieży. Czy rozpocznie on erę postdyskordianizmu?