Kategorie
Uncategorized

Tajemnica liczby 23 w ‚Zagubionych’

Hatch23 to nowy blog poświęcony ukrytym znaczeniom popularnego serialu Zagubieni (Lost). Jego autorzy postanowili tropić okultystyczne wątki w samym sercu popkultury. Na pierwszy rzut poszła liczba 23, pojawiająca się często w tym serialu. Autorzy bloga są przekonani, że to zabieg celowy jego producentów. Powołują się na wywiad, jaki jeden z nich, Damon Lindelof, udzielił ostatnio dla pisma Entertainment Weekly: „Mój ojciec fascynował się Iluminatami i liczbą 23, był wielkim fanem Roberta Antona Wilsona. Tak więc bez wątpienia celowo wprowadziliśmy tę liczbę do scenariusza, ale nie spodziewaliśmy się jaki będzie tego skutek. Widzowie, którzy dotychczas głowili się nad tożsamością pojawiającego się w serialu Potwora, zaczęli koncentrować się na czymś zupełnie innym – znaczeniu liczb. Wcalę nie chcę przez to powiedzieć, że te liczby nic nie znaczą. Jednak zainteresowanie nimi przerosło nasze oczekiwania”.

Lindelof, w wywiadzie udzielonym innemu pismu, Chicago Tribune, twierdzi że 23 to „szczęśliwa liczba. Kiedy tylko zdarzy mi się wpaść do kasyna w Los Angeles, stawiam na nią 50 dolarów. Jak dotąd nic nie wygrałem, ale jestem pewien, że jeszcze nadejdzie ten czas”. Nawyk ten widać w serialu Zagubieni. Jack Shepard, jeden z jego głównych bohaterów, siedział w 23 rzędzie, gdy zdarzyła się awaria samolotu, w rezultacie której znalazł się na tajemniczej wyspie. 23 pasażerów z ogona samolotu przeżyło wypadek. 23 to również jedna z liczb, która dała zwycięstwo w loterii innemu bohaterowi serialu, Hurleyowi, ale w rezultacie sprowadziła na niego pasmo nieszczęść.

Blog Hatch23 przygląda się również relacjom serialu z teozofią, praktykami metaprogramującymi Johna C. Lilly’ego i innymi arkanami wiedzy ezoterycznej. Czy to ezoteryka w stylu pop czy też popkultura szukająca wsparcia w ezoteryce?

Kategorie
Uncategorized

Christopher S. Hyatt R.I.P. (1943-2008)

Jest nam niezmiernie przykro poinformować, że 9 lutego, w wieku 64 lat zmarł Christopher S. Hyatt, wybitny nie-ortodoksyjny okultysta i psychoterapeuta reichiański. Autor licznych fascynujących książek poświęconych deprogramowaniu i metaprogramowaniu ludzkiego biokomputera, z których jedną, Tabu: seks, magia, religia wydaliśmy, a kilka następnych mamy w planach wydawniczych. (Jego Undoing Yourself With Energized Meditation stanowi jedną z naszych ulubionych książek.) Założyciel i właściciel zaprzyjaźnionego z nami wydawnictwa New Falcon Publications, dostarczającego Okulturze mnóstwa inspiracji.

Christopher S. Hyatt urodził się 12 lipca 1943 roku w Chicago jako Alan Miller. W wieku siedemnastu lat opuścił liceum i zaciągnął się do marynarki wojennej. Jego przygoda z wojskiem trwała krótko. Alan rozpoczął karierę akademicką od studiowania księgowości w Los Angeles City College, ale magisterium zrobił z psychologii na California State University w Los Angeles. Posiadał dwa doktoraty – z psychologii (na Western University) i zachowań ludzkich (na United States International University). Specjalizował się w psychologii klinicznej i eksperymentalnej. Był autorem znaczących dzieł naukowych na temat testów psychologicznych i percepcji piękna. Studiował psychoterapię reichiańską u Israela Regardiego, wybitnego specjalisty w tym zakresie (a zarazem dawnego sekretarza Aleistera Crowleya). Regardie wprowadził go w świat Hermetycznego Zakonu Złotego Brzasku. Alan prowadził też własną praktykę psychoterapeutyczną oraz szereg sprawnie funkcjonujących interesów. Majątek zgromadzony dzięki udziałom w przemyśle komputerowym pozwolił mu założyć New Falcon Publications – jedno z najważniejszych na świecie wydawnictw specjalizujących się w literaturze okultystycznej i psychodelicznej.

Alan Miller przez wiele lat prowadził wlasną gałąź Hermetycznego Zakonu Złotego Brzasku. Był również wysokim wtajemniczonym Kalifatu Ordo Templi Orientis (IX*), z którego wycofał się na skutek odmiennej wizji funkcjonowania zakonu magicznego. Pod pseudonimem literackim Christopher S. Hyatt napisał kilkadziesiąt książek, m.in. Undoing Yourself With Energized Meditation, Urban Voodoo, Pacts With The Devil, Tantra Without Tears, Secrets of Western Tantra, The Psychopath’s Bible. Jako bliski przyjaciel Roberta Antona Wilsona wydawał większość jego dzieł. Zainspirował też do pisania dwóch innych znanych autorów thelemickich: Lona Milo DuQuette’a i Jamesa Wassermana. Był zapalonym żeglarzem, mającym na swym koncie podróż dookoła świata. Słynął także ze swej działalności charytatywnej, m.in. na rzecz chorych na AIDS. Przeznaczył dziesiątki tysięcy dolarów na odrestaurowanie oryginałów Tarota Thota.

Alan Miller zmarł w swoim domu w Scottsdale, w Arizonie, po długotrwałej walce z rakiem. Zostawił po sobie żonę Lindę i syna Michaela.

Będzie nam go brakować, choć za niego mówią jego dzieła!

Kategorie
Uncategorized

Satanista prezydentem Rosji?

Czy Boyd Rice, niestrudzony ezoterrorysta, członek ‚najwyższych gremiów’  Kościoła Szatana, uważający sie jednocześnie za potomka Jezusa Chrystusa, twórca (jako Non) bojowych, noise’owych dźwiękow, autor licznych, niepoprawnych politycznie tekstów, trickster i okultysta, będzie następnym prezydentem Rosji? Zastanawiają się nad tym rosyjskie media, wskazując uderzające podobieństwo Boyda Rice’a do putinowskiego pomazańca w najbliższych wyborach prezydenckich, Miedwiediewa. Nas, nie urzeklo, co prawda, to podobieństwo, ale dziennikarze z rosyjskiej edycji Rolling Stone’a przeprowadzili już z Boydem wywiad na ten temat.

Oto kandydat na prezydenta Rosji:

A tutaj nasz stary znajomy, pan Rice (zbieżność nazwisk z Condoleezzą zapewne przypadkowa):

Kategorie
Uncategorized

Filmy Alejandro Jodorowskiego w Polsce!!!

Alejandro Jodorowsky, funkcjonujący u nas głównie jako autor poczytnych, epickich komiksow metafizyczno-spolecznych: Incala, Białego Lamy, Księżycowej Gęby, Borgii, to przede wszystkim fenomenalny reżyser. Twórca takich filmów jak Kret (El Topo), Święta krew (Santa Sangre) i Święta góra (Holy Mountain), które z powodzeniem można przyrównać do najlepszych dzieł Bunuela i Felliniego. Jego filmy uwodzą wielością symbolicznych odniesień i plastycznością obrazów. Reżyser nie boi się bowiem przyznawać do tego, że przede wszystkim jest magiem.

Jodo, jak nazywają go znajomi, świętował wczoraj swoje 79 urodziny. Tym milej jest nam obwieścić, że jak potwierdza firma dystrybucji filmów Manana, w czerwcu trafią na polskie ekrany dwa jego odrestaurowane filmy: Święta krew i Święta góra. Osoby nie znające tego wybitnego alchemika kultury, namawiamy do przeczytania jego biogramu w Magivandze. Na temat czerwcowych projekcji będziemy jeszcze informować.

Kategorie
Uncategorized

‚Persepolis’ w kinie

Od 25 stycznia można oglądać w polskich kinach ekranizację znakomitego komiksu Marjane Satrapi Persepolis. Feminoteka i Gutek Film zapraszają na spotkanie poświęcone temu filmowi, połączone z jego specjalnym pokazem. W spotkaniu przed filmem i w dyskusji po fimie udział wezmą: Max Cegielski, pisarz i podróznik, Anna Pietruszka, m.in. autorka filmu o irańskich feministkach, Magdalena Zaborowska, iranistka.
Miejsce: kino „Muranów”, Warszawa, Gen. Andersa 1.
Czas: 7 lutego.

Program:
18.00 rozpoczącie spotkania, wprowadzenie: Max Cegielski, Magdalena Zaborowska, Anna Pietruszka
18.45 pokaz filmu „Persepolis”
20.30 – 21.00 dyskusja po filmie z udzialem widzów


PERSEPOLIS

Reżyseria: Marjane Satrapi, Vincent Paronnaud
Scenariusz: Marjane Satrapi (na podstawie komiksu „Persepolis”)
Animacja : Marc Jousset, Pascal Cheve, Louis Viali
Muzyka : Olivier Bernet
Rok produkcji : 2007
Czas projekcji : 95 minut

Dziewięcioletnia Marjane marzy o zostaniu prorokinią. W przestrzeni domowej prowadzi niezwykłe dyskusje z Bogiem i z Marksem, przygotowując się do objęcia natchnionej roli. Na co dzień uczy się we francuskiej szkole, z zapałem czyta komiksową wersję Materializmu dialektycznego i zakłada z kumplami punkowo-lewacką kapelę. Spędza sporo czasu z ukochaną babcią, która jest najważniejsza. Daje jej poczucie bezpieczeństwa i wprowadza w życie, mówiąc: „Na tym świecie spotkasz wielu palantów. Jeśli ktoś cię zrani, pomyśl sobie, że to przez głupotę. Nie odpowiadaj im. Nic gorszego niż gorycz i mściwość. Bądź wierna sobie”. Jednak robi się coraz trudniej. Zwycięstwo rewolucji islamskiej oznacza zakazy, a strażnicy rewolucji pilnują, by nikt ich nie łamał. Adidasy, plakietka z Jacksonem, kaseta z zachodnią muzyką – nie wolno! Mimo obostrzeń inteligentna dziewczynka znajduje sposoby na odkrywanie tego, co zakazane, ale interesujące. Gdy nasilają się prześladowania i wojna Iran-Irak nabiera gwałtowności, rodzice Marjane wysyłają ją do szkoły w Austrii. Musi dojrzewać z dala od rodziny i ukochanej babci. Zaczyna dorastać w kulturze Zachodu. Co z tego wynika?

Dzięki Persepolis emigrantka Satrapi wraca do rodzinnego Iranu, do którego jako persona non grata faktycznie wrócić nie może. Animacja pozwala jej przeniknąć granice państw i politycznej poprawności. Choć film nie jest polityczny, jest przeciwko polityce. Nie spodobało się to władzom w Iranie, które uznały animację Satrapi za „przejaw islamofobii, akt polityczny i antykulturalny” i zakazały dystrybucji filmu.

Kategorie
Uncategorized

Zmarł twórca transcendentalnej medytacji

Maharishi Mahesh Yogi, jeden z najsłynniejszych hinduskich guru, twórca transcendentalnej medytacji, któremu sławę przynieśli zauroczeni nim Beatlesi, zmarł 5 lutego w późnych godzinach popołudniowych, w holenderskiej miejscowości Vlodrop. Śmierć nastąpiła z przyczyn naturalnych. Miał 91 lat.

Maharishi (ur. 12 I 1917 r. jako Mahesh Srivastava) rozpoczął nauczanie transcendentalnej medytacji w 1955 roku, by po czterech latach zawitać do Stanów Zjednoczonych. Jednak prawdziwą popularność przynieśli mu dopiero Beatlesi, którzy odwiedzili jego aśram w 1968 roku. Od tej chwili stał się jednym ze znaków rozpoznawczych hinduskiego mistycyzmu, początkowo promowanego przez hippisów, z czasem zaś przenikającego różne ruchy new age’owe. Idea praktykowania rano i wieczorem dwudziestominutowej, zindywidualizowanej mantry jako drogi do oświecenia przemówiła do milionów ludzi na całym świecie, w tym do takich ikon popkultury jak Rolling Stonesi, Clint Eastwood, Deepak Chopra i David Lynch. Ten ostatni wyznał w wydanej ostatnio w Polsce książce, że swoje moce twórcze zawdzięcza właśnie praktykowaniu transcendentalnej medytacji.

Hinduski guru był również autorem wielu ekstrawaganckich pomysłów. Wierzył, że moc zbiorowych sesji medytacyjnych może przyczynić się do pokoju na świecie. Zamierzał zebrać 10 trylionów dolarów i subsydiować nimi rozwój rolnictwa biodynamicznego w krajach najsłabiej rozwiniętych. Twierdził, że jest w stanie nauczyć każdego lewitacji. Uczniowie, rozczarowani niespełnioną obietnicą, wytoczyli mu nawet proces sądowy. Hojne datki swych wiernych przeznaczał na budowę Pałaców Pokoju, czyli ośrodków medytacyjnych mieszczących się w kilkudziesięciu krajach. Sam zaś w 1990 roku zamieszkał w klasztorze franciszkańskim w małym holenderskim miasteczku. Jak powiadają jego najbliżsi współpracownicy, Maharishi, mimo że nie w smak mu było utożsamianie transcendentalnej medytacji z kontrkulturą, do końca życia pozostał aktywny, przyjmując uczniów z Indii i krajów zachodnich.

Kategorie
Uncategorized

Konferencja o nowych ruchach religijnych

CESNUR to założony w 1988 roku międzynarodowy, interdyscyplinarny Ośrodek Badań Nad Nowymi Ruchami Religijnymi. Ta największa na świecie organizacja zrzeszająca religioznawców, psychologów i socjologów religii co roku organizuje konferencje poświęcone zagadnieniom różnorodności religijnej oraz najnowszym zjawiskom z pogranicza religii. Nie boi się stawiania pytań, które z punktu widzenia dominujących religii mogą być traktowane jako niewygodne. Badacze CESNUR demaskują pseudonaukowe metody tzw. ruchów anty-kultowych i starają się dostrzegać w poszczególnych ruchach religijnych to, co w nich wyjątkowe. Tegoroczna konferencja, która odbędzie się w dniach od 16 do 20 kwietnia w London School of Economics, zapowiada się szczególnie interesująco. Naszą uwagę przyciągnęły następujące bloki tematyczne:

FROM WITCHCRAFT TO WICCA

The Baha’i Faith and Wicca – A Comparison of Relevance in Two Emerging Religions – Lil ABDO (School of Oriental & African Studies, London)
Wicca in Italy: An Outsider’s Inside View – Francesca CIANCIMINO HOWELL (Doctoral Candidate, Open University, Milton Keynes)
Spelling out History: Transforming Witchcraft Past and Present – Helen CORNISH (Goldsmiths. University of London)
The Glastonbury Effect: An Overview – Marion BOWMAN (Open University, Milton Keynes)

WESTERN ESOTERICISM AND NEW RELIGIOSITY

Openings for Power-Orientated Conceptualization of Western Esotericism – Nina KOKKINEN (Doctoral Candidate, University of Turku)
New Age Terrorists from Chechnya and Anthroposophist Presidents from Georgia: How ‘Western’ Is Western Esotericism? – Eduard TEN HOUTEN (University of Amsterdam)
Conspiracy Theory as Esoteric Discourse – Sara THEJLS (University of Copenhagen)
“Traditional New Religions”: The Use of Tradition Among Contemporary Esoteric Movements – Fredrik GREGORIUS (Doctoral Candidate, University of Lund)
Kenneth Grant and the Re-Enchantment of Occultism – Henrik BOGDAN (Göteborg University)
The Birth of the New Aeon: Magick and Mysticism of Thelema – Gordan DJURDJEVIC (University of British Columbia, Vancouver)
The Political Implications of the Rune-Gild World View – Thomas KARLSSON (Doctoral Candidate, University of Stockholm)
“We Demand Bedrock Knowledge”: Modern Satanism Between Secularized Esotericism and Esotericised Secularism – Jesper Aagard PETERSEN (Norwegian University of Science and Technology, Trondheim)
Western Esotericism and the Study of New Religiosity – Kennet GRANHOLM (Abo Akademi University, Turku)

TWENTY YEARS OF STUDIES ON ESOTERICISM

French Alchemical Groups of the Second Half of the 20th Century: A Comparative Study – José ANES (University “Nova de Lisboa”)
Playing With a Tradition or Belonging to Another Tradition? The Gnostic Beliefs in Some Minority Religious Groups – Régis DERICQUEBOURG (Charles De Gaulle-Lille 3 University)
Taming the Visionary Imagination: Revelation and Authority in French Spiritism, 1858-1870 – John MONROE (Iowa State University, Ames)
Between the “Transcendent Unity of Religions” and the Ideological Construction of “Tradition”: Some Remarks on the Problems of the “Christian Esotericism” Within the Framework of the “Traditionalist” School – Marco TOTI (Doctoral Candidate, University of Messina)

FROM ANCIENT WISDOM AND FREEMASONRY TO NEW AGE

Healing Power of Theurgic Astrology: The Testimony of Iamblichus and the Chaldean Oracles – Isha GAMLATH (University of Kelaniya)
Freemasonry and Religion in Paris: How to Cast a Glance Upon Some Preconceived Ideas? – Jean-Pierre LAURANT (École Pratique des Hautes Etudes, Sorbonne University, Paris)
Twenty Years of Scholarship on British Freemasonry – Róbert PÉTER (University of Szeged)
The Changing Concept of New Age: Case Study of Some Recent Occurrences in Slovenia – Aleš ČRNIČ (University of Ljubljana)

TWENTY YEARS OF STUDIES ON ALEISTER CROWLEY

Painting Dead Souls: New Discoveries on Aleister Crowley and Art – Marco PASI (University of Amsterdam)
The Scientific Aeon: Magic, Science and Psychology in Crowley’s Scientific Illuminism – Egil ASPREM (University of Amsterdam)
The Initiatory System of the AA– Henrik BOGDAN (Göteborg University)
The Bhikku and the Magus: Exploring Allan Bennett’s Influence on Aleister Crowley – John L. CROW (University of Amsterdam)
Crowleyan Echoes: Baraka and Fantasy – Dave EVANS (Bristol University)
Legitimization Strategies and Charismatic Control in Thelema – Martin P. STARR (University of Chicago)

Opłata konferencyjna wynosi 110 Euro. Jeśli ktoś z Was postanowi wziąć udział w konferencji, prosimy o wcześniejszy kontakt z naszą redakcją.

Cały program do zobaczenia tutaj.

Kategorie
Uncategorized

Ucieka fortuna za wiedzę tajemną

Fundacja Edukacyjna Jamesa Randiego, która w 1998 roku ustanowiła nagrodę w wysokości miliona dolarów za dowód na istnienie zjawisk paranormalnych ma dość kolejnych zgłoszeń od nawiedzonych mistyków, osób porwanych przez UFO, pożeraczy duchów i ludzi trzymających demony w butelkach. Jej władze wydały oświadczenie, że z dniem 6 marca 2010 roku wygasa konkurs, który rozsławił fundację na całym świecie. „Uważamy że upłynęło wystarczająco dużo czasu, by mogli zgłosić się do nas ludzie dysponujący rzeczowym dowodem na istnienie takich zjawisk. Dajemy im jeszcze dwa lata, po których zainwestujemy zgromadzone środki w bardziej sensowne cele”. Jednocześnie władze fundacji wyrażają swe ubolewanie faktem, że zamiast profesjonalistów porządnie podchodzących do swego fachu zgłaszają sie do nich ludzie nie potrafiący formułować swych roszczeń w sposób zrozumiały.

Kto wie, może w ten oto sposób Fundacja Randiego znalazła klucz do wiedzy tajemnej, choć nadal go nie dostrzega. Może istotą tej zagadki jest właśnie ‚zrozumienie’, dostępne nam jedynie w szczątkowej formie, gdy, jak to mawiał Robert Anton Wilson, zamieszkujemy całkowicie odmienne ‚tunele rzeczywistości’?

Kategorie
Uncategorized

Current 93 u Marii Magdaleny i Królowej Elżbiety

Jak podaje portal Gildia.pl, nieśmiertelny teatr mistyczno-muzyczny Davida Tibeta, Current 93, wystąpi 9 kwietnia w Kościele Polskokatolickim Marii Magdaleny we Wrocławiu przy ulicy Szewskiej. Koncert będzie elementem trzeciej edycji festiwalu Energia Dźwięku, podczas którego zagrają również m.in.: Different States i Nemezis. Bilety w cenie 120 zł. (do 21 III) lub 150 zł. (po 21 III) będzie można kupić od 4 lutego w sieci Shortcut.pl.

Podczas swej europejskiej trasy koncertowej Current 93 wystąpi również w: Moskwie (11 i 12 IV), Berlinie (13 i 14 IV), Bourges (17 IV), Tilburgu (20 IV) i Londynie (21 IV). Ostatni koncert, w Londku Zdrój, kurorcie finansowym popularnym wśród Polaków, odbędzie się w prestiżowej sali Queen Elizabeth Hall. Tibetowi będą wówczs towarzyszyć m.in. Marc Almond, Baby Dee i Om. Cenhy biletów na koncert londyński wynoszą 17.5 i 20 funtów.

Kategorie
Uncategorized

Madame Satã w kinach!

1 lutego wchodzi na ekrany kin obsypany nagrodami film Karima Ainouza, Madame Sata, opowieść o legendarnej ikonie brazylijskiej kontrkultury, drag-queen i mistrzu capoeiry, który tańczy w piórach niczym Josephine Baker i… zabija. João Francisco Dos Santos urodził się na północy Brazylii w rodzinie byłych niewolników. Jeden z 17 dzieci, w wieku 7 lat został sprzedany: matka zamieniła go na klacz. Kilka lat mieszkał w Recife, by potem przenieść się do Rio, do dzielnicy Lapa, będącej w latach 30. schronieniem dla wszelkiej maści przestępców i cyganerii. Wielokrotnie pracował jako ochroniarz w nocnych klubach, broniąc prostytutek przed gwałtami i zbyt agresywnymi klientami.

Czarny analfabeta, transwestyta i homoseksualista, ojciec siedmiorga adoptowanych dzieci, zawsze żył na obrzeżach społeczeństwa. Wielokrotnie go aresztowano, często za stawianie oporu policji. Jako utalentowany capoeirista, nieustannie walczył z funkcjonariuszami, na ogół w odpowiedzi na zaczepki, obraźliwe komentarze, bądź w obronie niesprawiedliwie traktowanych prostytutek, żebraków, transwestytów, czarnych, i innych społecznie wykluczonych. Stał się w ten sposób ikoną kontrkultury XX wieku w Brazylii.

Królował w czasach, kiedy nie wiadomo było co zrobić z byłymi niewolnikami i ich potomkami. João Francisco, wyrzutek zarówno w sensie seksualnym, jak i społecznym, swoje miejsce wywalczył pięściami, znajdując schronienie w cygańskiej dzielnicy Rio, Lapie.

Jego życie było naprzemiennym ciągiem pobytów w więzieniu i występów jako drag queen na scenie w klubie Błękitny Dunaj, które przysporzyły mu sławę i doprowadziły do wyroku skazującego za morderstwo. Miłość do karnawału sprawiła, że w 1942 zaistniał na ulicach Rio jako Madame Satã, w stroju zainspirowanym filmem Cecila B. DeMille z 1930 roku.

Film Madame Satã jest równie gorączkowy jak jego tytułowy bohater. Nie usiłuje być dokładną biografią prawdziwego João Francisco. To zmysłowy, gorącokrwisty portret społecznego wyrzutka, czarnego, homoseksualnego kryminalisty, który prezentując swoje barwne marzenia o byciu gwiazdą sceny, odkrywa się ponownie w nowej roli.

Film przedstawia decydujące chwile w życiu João Francisco i jego bliskich przyjaciół, ukazując najważniejszy okres jego życia – tuż przed tym zanim stworzony został mit Madam Satã. João wziął swoje alias od tytułowej postaci filmu Cecila B. de Mille Madame Satan (1930), której był wielkim fanem. Poznajemy bogate życie Lapy: alfonsów, prostytutki, kompozytorów i tancerzy samby, świat barów i burdeli pełnych dymu i zapachu tanich perfum.

Poprzez postać João Francisco, syna wyzwolonych niewolników, film również celebruje rozkwit pulsującej miejskiej kultury afro-brazylijskiej, która wyłoniła się w Rio de Janeiro w pierwszych latach po zniesieniu niewolnictwa. Kultura ta powstała jako wyraz oporu w społeczeństwie, które przestało mieć jakikolwiek pożytek ze społeczności murzyńskiej po abolicji w 1888 roku. Madame Satã nie tylko przywołuje do życia prawdziwą postać, ale również ukazuje krytyczny moment afro-brazylijskiej diaspory.

Madame Satã tworzy również romantyczną wizję nieistniejącego już miejskiego półświatka, przypominającego paryski świat Jean Genet’a. Po swoim kabaretowym debiucie na początku lat 30., João Fracisco wyrósł na legendę nocnych klubów, która nigdy tak naprawdę nie ucichła.