17 kwietnia na Cmentarzu Powązkowskim odbędzie się pogrzeb Piotra Kuncewicza. Początek uroczystości o godzinie 13.15 przy grobie rodzinnym Kuncewiczów (lokalizacja: B40, rząd 2, mogiła 29).
Kategorie
Pogrzeb Piotra Kuncewicza
Kategoria: Serwis
Kategorie
Alterati z R.U. Siriusem
W drugiej edycji nowego podcastu Alterati można wysłuchać rozmowy z R.U. Siriusem, autorem naszej ulubionej audycji kontrkulturowej, R.U. Sirius Show, który opowiada o swojej najnowszej książce, True Mutations, stanowiącej zbiór wywiadów ze współczesnymi wizjonerami kultury (m.in. Danielem Pinchbeckiem, Genesisem P. Orridgem, Davidem Pescovitzem, Robertem Antonem Wilsonem i
Jaronem Lanierem), Timothym Learym, obecnym stanie kultury psychodelicznej i rozmaitych teoriach spiskowych.
Na stronach Magivangi ukazał się bardzo interesujący tekst Conradino Beba „Powstańcie hedoniści czyli manifest wyklętych”. Polecamy!
W popularnym serwisie literackim Nieszuflada ukazała się recenzja KSIĘGI ROZKOSZY Austina Osmana Spare’a pióra Jakuba Winiarskiego. Oto ona:
Potomkowie Szymona Maga (cz.1) (Austin Osman Spare, „Księga rozkoszy”)
„Potomkowie Szymona Maga. Imię ich: legion. Jednym z mniej do niedawna znanych, czy też znanych wyłącznie w wąskich ezoterycznych kręgach był urodzony 30 grudnia 1886 roku syn londyńskiego policjanta Austin Osman Spare, genialny – jak wielu ocenia – rysownik i autor oryginalnej doktryny hermetycznej Kia. Znak rozpoznawczy jego sztuki: twarze o wyrazistym, jak gdyby nieco obłąkanym spojrzeniu, szerokie skrzydła biorące swój początek z okolic uszu, obwisłe piersi, kreska sytuująca się – piszę to jako laik – gdzieś pomiędzy Goyą z „Gdy rozum śpi…” a Aubreyem Beardsleyem, tyle że rozprzężonym, wyzbytym całej secesyjnej sztuczności, takim mniej stonowanym Beardsleyem. Mówi się i pisze, że Spare po zaznaniu wczesnej sławy (zaczął rysować w wieku lat trzech, w wieku trzynastu był już dość popularny) szybko został zapomniany przez współczesnych, a to z powodu zjawienia się twórców kubizmu, artystów tej miary co Picasso i Braque, przy których dziełach jego własne zdawały się anachroniczne. Czas pokazał raz jeszcze, że choć w sztuce jest rozwój, to nie ma zasadniczego postępu i dziś dzieła Austina Spare’a, choćby te ilustrujące „Księgę rozkoszy”, poruszają może nawet bardziej niż przed dwustu laty. Ale Spare to nie tylko rysunki, to także późnowiktoriańska, jeśli tak można powiedzieć, magia. Magia w sensie dobywania z człowieka zdolności, o jakie czasem się podejrzewa jedynie. A. O. Spare nie był jednak typowym „magiem”. Przez jakiś czas związany co prawda ze słynną „Bestią 666″ Aleisterem Crowleyem nie sprostał ponoć – jak wieść niesie – rygorom inicjacyjnym stosowanym przez tegoż i nie dopuszczono go do elitarnego i rozsławionego zakonu Astrum Argentum. Być może z tego też względu, mimo iż przesycona myślą gnostycką i – z punktu widzenia ortodoksji – heretycką, jego „Księga rozkoszy”, choć dała początek licznym odgałęzieniom tak zwanej współczesnej magii chaosu, jak pisze we wstępie do tego dzieła Gavin Semple: „nie pretenduje do bycia czym innym niż jest, czyli dziełem artysty żyjącego i pracującego w Anglii na początku epoki nowoczesnej.” Główne elementy myśli Spare;a to: mistycyzm Kia, praktyka magiczna, „pozycja śmierci”, sztuka sigli, psychologia wiary oraz koncepcja „miłości własnej” – wszystkie je dość dokładnie omawia Semple we wstępie, co istotne, bo sam Spare do najłatwiejszych, najklarowniej piszących ezoteryków nie należy. Miewa jednak – trzeba to zauważyć – wzloty aforystyczne. Pisze wtedy w natchnieniu: „Osobiście, nie spotkałem jeszcze Człowieka, który nie byłby Bogiem. Albo stwierdza, jak w rozdziale „Rytuał i doktryna”: „Kiedy leniwie leżysz na plecach, całe ciało ziewa i uśmiecha się.” Lub nawołuje, nie troszcząc się o doprecyzowanie, co ma konkretnie na myśli: „Stańcie się mistykami.” Spare bywa również – i z tego względu o tej pozycji piszę – niemal poetą i myślicielem. Pisze wtedy np. tak: „Niewielu ludzi jest świadomych swoich wierzeń oraz pragnień. Gdy tylko zaczną, będą namierzać swe wierzenia aż dostrzegą własną wolę. Choć posiadają one dwojaka postać, zawsze odnajdują spoistość w pragnieniu. Jednak dzięki tej dualności nie sposób ich kontrolować. Wola i wiara zawsze będą się od siebie różnić i wpływać jedna na drugą. W końcu żadna z nich nie pokona drugiej, albowiem radość skrywa się pod postacią smutku. Zjednocz ze sobą te uczucia.” Niektóre miejsca „Księgi rozkoszy” przywodzą na myśl – daleka to reminiscencja, ale jednak – „Paryski spleen” Baudelaire’a, lecz już grafiki zdobiące to dzieło – te równych sobie nie mają. I rzec można, że był Spare w rysunku tym, kto wskazywał motywy najskrytsze i obsesje te właśnie, które Baudelaire w poezji przetwarzał.”
Zanim Robert Anton Wilson skradł serca czytelników dzięki swej pierwszej głośnej książce Sex&Drugs (pol. wyd. Seks, narkotyki i okultyzm), napisał m.in. mało znaną nowelkę pt. Sex Magicians. O powieści szybko zapomniano, jej ślad pozostał jedynie w legendach… aż do dzisiaj. Oto bowiem dzięki uprzejmości markoffa możemy umieścić link do pdf-u tego zapomnianego dzieła. Panie i Panowie, szykujcie oczy, nadchodzą Sex Magicians!
Fatalnej serii ciąg dalszy. 11 kwietnia zmarł w wieku 84 lat Kurt Vonnegut, najzabawniejszy, a zarazem jeden z najbardziej błyskotliwych pisarzy amerykańskich XX wieku, prekursor literackiego postmodernizmu. Autor m.in. takich arcydzieł jak Pianola, Matka noc, Śniadanie mistrzów i Rzeźnia numer pięć. Twórca bokononizmu, dyskordiańskiej religii, której reguły wyłożył w swej psychodelicznej powieści Kocia kołyska. Vonnegut kilka tygodni temu w wyniku upadku doznał poważnego udaru mózgu. Mistrz groteski zmarł w swoim nowojorskim domu.
Kategorie
Polowanie na guru
Nasz ulubiony podcast, R.U. Sirius Show, urządza w swej jubileuszowej, setnej edycji polowanie na guru. W rozmowie z Jodym Radzikiem, właścicielem strony Guruphiliac R.U., John Shirley i Jeff Diehl zastanawiają się nad fenomenem dobrych i złych guru oraz dziwaczną ludzką potrzebą posiadania przewodnika duchowego.
W ostatnich miesiącach śmierć zbiera srogie żniwa wśród osób obdarzonych mądrością, talentem i inteligencją. Dzień po śmierci Piotra Kuncewicza, 10 kwietnia, w wieku 77 lat odszedł Egon Bondy (ur. jako Zbynek Fiszer), poeta i filozof, legenda czeskiego undergroundu, autor tekstów grupy Plastic People of the Universe, który na początku lat pięćdziesiątych współtworzył pierwszą falę samizdatu. Bondy przez całe swe życie był niepokornym buntownikiem. Gromadził wokół siebie młodzież, stając się prekursorem czeskiej kontrkultury. Jego barwną postać upamiętnił Bohumil Hrabal, czyniąc z Egona Bondyego bohatera swej powieści Czuły barbarzyńca. Kiedy na poczatku lat dziewięćdziesiątych doszło w Czechosłowacji do zmiany ustroju społecznego, Bondy nie krył swego rozczarowania nowym, skorumpowanym ładem. Pomagał w tworzeniu alternatywnych mediów, w tym znakomitego pisma Vokno, stanowiącego istotną inspirację dla naszej, Okulturowej działalności.
9 kwietnia ok. godziny 23 zmarł Piotr Kuncewicz, wybitny polski pisarz i myśliciel, autor m.in. wielotomowej panoramy literatury polskiej pt. Agonia i nadzieja oraz dzieł rewitalizujących kulturę antyczną: Antyk zmęczonej Europy, Dęby kapitolińskie i Legenda Europy. Człowiek wielkiego ducha i poczucia humoru, dionizyjski trickster, nasz przyjaciel.
Piotrze, gdziekolwiek krąży Twa nieokiełzana, poszukująca świadomość, tam bez wątpienia staje się duszą towarzystwa. Szerokiej drogi i, jak zwykle, wysokich lotów!
Kategorie
Kolejna porcja muzyki
Podcast Brainwashed Radio proponuje kolejną porcję muzyki, w sam raz do kontemplacji 103 rocznicy spisania trzeciej, najbardziej „ruchliwej” części Księgi Prawa. W audycji usłyszymy m.in.:
Throbbing Gristle, „Rabbit Snare” (Part Two: The Endless Not) 2007 Mute
Picastro, „Ochi Chorni („Dark Eyes”)” (Badaboom Gramophone 4) 2000 Badabing!
Bedhead, „Extramundane” (Transaction de Novo) 1998 Emperor Jones
Jessica Bailiff, „Brother La (Twin Scorpio mix)” (Brainwaves) 2006 Brainwashed
Stars of the Lid, „Apreludes (In C sharp Maj.)” (Their Refinement of the Decline) 2007 Kranky
Boduf Songs, „Fall of Cherry Blossom in Long Shadows of Twilight” (Lion Devours the Sun) 2006 Kranky
Fire Escape, „Getaway People” (Abandon Head) 1999 Iris Light
Sandoz in Dub, „Lick Dem Down” (Chapter Two / Extra Time (Under the Stones)) 2007 iTunes download
Growing, „Primitive Associations / Great Mass Above” (The Soul of the Rainbow and the Harmony of Light) 2004 Kranky
Low, „Like a Forest” (Things We Lost in the Fire) 2001 Kranky