Serdecznie zapraszamy do poznańskiej jurty, gdzie 29 czerwca o godzinie 20.30 odbędzie się performance australijskiego artysty-okultysty, Orryelle Defenestrate-Bascule. Orryelle, wraz z tancerką, Marisą Matear, poprowadzą taniec Kali i Babalon.
Podczas koncertu będzie też można obejrzeć wystawę rysunków Orryelle’a, które, naszym zdaniem, stanowią przykład najlepszego wykorzystania technologii magicznej w procesie twórczym.
Pozdrawiamy wszystkich serdecznie z okazji nadchodzącego przesilenia. Obiecujemy, że letnią porą też nie zabraknie naszych nowych książek. Ruszymy też z nowym, fascynującym projektem wydawniczym.
A w międzyczasie wszystkich mieszkańcow Gdańska i okolic oraz tych, którym nie straszna droga, zapraszamy do udziału w koncercie Orryelle Defenestrate-Bascule, jednego z najciekawszych współczesnych artystów magicznych. Koncert pod wezwaniem Czerwonej Bogini, Babalon, wydaje się jak najbardziej adekwatnym rozpoczęciem gorącej pory roku.
Trwa wiosna psychodeliczna! Po ELIKSIRZE HOFMANNA, zbiorze esejów wynalazcy LSD, proponujemy Wam DOŚWIADCZENIE PSYCHODELICZNE, jedno z najważniejszych dzieł o odmiennych stanach świadomości.
Dzieło napisane w 1962 roku przez Timothy’ego Leary’ego, przy pomocy Ralpha Metznera i Richarda Alperta, szybko stało się biblią ruchu psychodelicznego. Jest to zarazem błyskotliwa i odważna interpretacja Tybetańskiej Księgi Umarłych.
„Doświadczenie psychodeliczne” to nie tylko znakomity przewodnik po meandrach wizji psychodelicznych, ale także bardzo ciekawa, choć kontrowersyjna interpretacja Tybetańskiej Księgi Umarłych, świętego tekstu buddyzmu tybetańskiego, będącego najbardziej wnikliwym opisem fenomenologicznym doświadczenia śmierci i umierania. Leary, Alpert i Metzner traktują Tybetańską Księgę Umarłych jako scenariusz wydarzeń, z którymi mamy do czynienia także w codziennym życiu, podczas snów, inicjacji, wizji psychodelicznych oraz wszystkich doświadczeń chwilowego wyjścia poza własne ego.
Pierwszych 100 czytelników otrzyma to dzieło w cenie promocyjnej. Książka do kupienia w przedsprzedaży TUTAJ.
Serdecznie zapraszamy 22 czerwca do Gdańska, gdzie w klubie Mechanik odbędzie się performance Orryelle Defenestrate-Bascule, jednego z najciekawszysch współczesnych artystów-okultystów. Orryelle to przede wszystkim wizjoner i magiczny eksperymentator, który w mistrzowski sposób łączy automatyzm wykonywanych przez siebie rysunków z wybitnym kunsztem artystycznym. Jego rysunki doczekały się wydań w prestiżowym, angielskim wydawnictwie Fulgur. On sam podróżuje po świecie ze swym Teatrem Metamorficznego Rytuału, w ramach którego dokonuje ezoterycznych interpretacji różnych motywów mitycznych z kultur świata.
Orryelle Defenestrate-Bascule pojawi się w gdańskim klubie Mechanik z koncertem promującym jego najnowszy album muzyczny ‘156=Musick=Babalon=Kaos’ oraz zaprezentuje swoje prace graficzne, które ukazały się między innymi w najnowszej książce Coagula, opublikowanej przez brytyjską oficynę Fulgur.
Występ australijskiego artysty poprzedzi koncert trójmiejskiej formacji Bisclaveret, znanej miłośnikom dźwięków spod znaku dark wave.
Impreza ma charakter eventu z okazji premiery płyty, którą zaplanowano na noc przesilenia letniego. Ten wieczór to doskonała okazja do spotkania i porozmawiania z niezwykle wszechstronnym artystą i podróżnikiem, do zobaczenia jego występu na żywo i obejrzenia jego oryginalnych prac, które co raz częściej pojawiają się w licznych albumach i książkach.
Zoharum Collektiv – wydawca albumu i organizator imprezy – przygotowuje specjalne niespodzianki, m.in. przekazał pulę limitowanych wersji albumu, które zostaną rozlosowane wśród publiczności…
Program:
koncert
…
ORRYELLE DEFENESTRATE-BASCULE
BISCLAVERET
After party:
SHAMANIC VOODOO ELECTRO PARTY
DJ 666V (+TOG)
Wystawa i prezentacja grafik autorstwa
Orryelle Defenestrate-Bascule
22.06.2011 (ŚRODA)
KLUB MECHANIK
Gdańsk, ul. Do Studzienki 61
START: 19:56
Wstęp 7 PLN
W dniach od 3 do 5 czerwca, w warszawskim kinie LUNA odbędzie się konferencja z okazji 80. urodzin Jerzego Prokopiuka.
Zamysł programowy:
Piątek 3 czerwca, godzina 10.00: uroczyste rozpoczęcie konferencji
1. Jerzy Prokopiuk „O gnozie i gnostycyzmie – con amore”
2. Prof. dr Zofia Rosińska „Gnoza i gnostycyzm jako alternatywa kulturowa”
3. Prof. dr Leszek Kolankiewicz „Gnoza w szamanizmie”
4. Mgr Edi Pyrek „Inicjacje szamańskie”
5. Dr Jacek Sieradzan „Gnoza i magia w Dobrej Nowinie Jezusa z Nazaretu”
6. Dr Artur Jocz „Starożytny gnostycyzm”
13.00-14.00 przerwa obiadowa
7. Mgr Zygfryd Klaus „Mity gnostyckie”
8. Dr Marek Woszczek „Istota dualizmu manichejskiego”
9. Mgr Krzysztof Janczuk „Gnoza i alchemia”
10. Dr Bogdan Kos „Motyw gnozy w kabale żydowskiej”
11. Mgr Yvonne Nowicka „Gnoza w sufizmie”
12. Ks. Prof. dr Henryk Paprocki „Wątki gnostyczne i gnostyckie w mistyce prawosławnej”
13. Mgr Adam Rosłan „Wątki gnostyczne u Klemensa z Aleksandrii i Orygenesa”
14. Mgr Kacper Sokołowski „Wątki gnostyczne w mistyce Mistrza Eckharta”
Sobota 4 czerwca, godzina 9.00
15. Mgr Mariusz Dobkowski „Dualizm umiarkowany i dualizm radykalny w religii katarów”
16. Dr Izabela Trzcińska „Paradoksy renesansowego hermetyzmu”
17. Prof. dr Józef Kosian „Gnoza Jakuba Boehmego i jego uczniów”
18. Prof. dr Tadeusz Cegielski „Różo-Krzyż a wolnomularstwo”
19. Mgr Magister Max Bojarski „Ikona „G” jako symbol gnozy w wolnomularstwie”
20. Dr Maria Metzler „Gnoza w A.M.O.R.C.”
21. Dr Błażej Gałkowski „Gnoza w rozumieniu Lectorium Rosicrucianum”
22. Jerzy Prokopiuk „Czy antropozofia jest gnozą?”
13.00-14.00 przerwa obiadowa
23. O. Marek Nowak O.P. „Ezoteryka francuska XVIII wieku (Martines de Pasqually i Louis Claude de Saint Martin)”
24. Dr Sebastian Minor „Gnoza hrabiego de Saint Germain”
25. Mgr Światosław Nowicki „Wątki gnostyczne w niemieckiej filozofii XIX wieku”
26. Prof. dr Stanisław Pieróg „Mesjanizm w Polsce (Towiański i inni)”
27. Mgr Bartosz Samitowski „Odrodzenie gnostycyzmu we Francji na przełomie XIX i XX wieku”
28. Mgr Tomasz Duda „Agnostycyzm i gnoza – Kant i Steiner”
29. Prof. dr Anna Mikołejko „Gnoza w teozofii”
30. Mgr Piotr Plewa „Freud i gnoza”
Niedziela 5 czerwca, godzina 9.00
31. Dr Z. W. Dudek „Czy Jung był gnostykiem?”
32. Dr Tomasz Stawiszyński „Gnoza i mit w myśli Jamesa Hillmana”
33. Dr Przemysław Sieradzan „Gnoza w ruchach neopogańskich”
34. Dr Renata Furman „Gnoza i wicca”
35. Dr Krzysztof Dorosz „Gnoza w oczach Voegelina i tzw. Tradycjonalistów”
36. Dr Artur Cedro „Gnoza w oczach psychiatry”
37. Prof. dr Jan Tomkowski „Gnoza w literaturze pięknej”
13.00-14.00 przerwa obiadowa
38. Prof. dr Elżbieta Biernat „Gnoza w kulturze i literaturze rosyjskiej”
39. Dr Monika Rzeczycka „Czy Sołowiow był gnostykiem?”
40. Dr Diana Oboleńska „Antropozofia w Rosji – Biełyj i inni”
41. Dr Anna Chudzińska-Parkosadze „Gnoza w powieści Michaiła Bułhakowa „Mistrz i Małgorzata””
42. Dr Krystyna Bezubik „Gnoza w dziele Tadeusza Micińskiego”
Zakończenie konferencji urodzinowym bankietem.
31 maja o godz. 18:30 w warszawskim
Ethno Cafe Bílý Koníček przy ul. Kredytowej 1 odbędzie się wykład Mikołaja Krawczyka
Golem – wspólne badanie korzeni legendy i odniesień do współczesnej kultury.
Motyw Frankensteina, Gollum Tolkiena, teorie robotyki i relacji człowiek – maszyna.
Stwarzanie golema jako imitacja dzieła Boga?
Kabalistyczne & biblijne wątki opisujące kwestię stwarzania sztucznej pseudointeligencji.
Analiza hebrajskiego rdzenia „galam” czyli jak golem ma się do wielbłąda (gamal), fali (gal) i reinkarnacji (gilgul)?
W ramach wolnego przepływu myśli, w oparciu o zebrane twarde fakty i źródła.
Mikołaj Krawczyk – rocznik 1981, absolwent religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego, prezes wykonawczy Klubu Gnosis, stypendysta Paideia – The European Institute for Jewish Studies in Sweden, Research Fellow, tłumacz literatury religioznawczej, badacz mistyki żydowskiej, muzyk, malarz oraz księgowy.
Zapraszamy gorąco!
25 maja w wieku 94 lat zmarła Leonora Carrington – brytyjska malarka, pisarka, surrealistka słynąca z barwnego życia, nietypowych skandali (smarowanie stóp musztardą w eleganckiej restauracji) i niezwykłych przepisów kulinarnych (jajecznica przygotowana z domieszką włosów swoich gości). Kobieta będąca meksykańskim symbolem feminizmu, partnerka Maxa Ernsta, koleżanka i nieokiełznana muza Picassa, Andre Bretona, Man Raya i Miro, żona meksykańskiego pisarza Renato Leduca i węgierskiego fotografa Emerica Weisza.
Jej życiowe losy splotły się również z Alejandro Jodorowskim, którego książkę „Mistrz i Czarownice” ostatnio przygotowujemy. Oto jej fragment:
Moja pobieżna wiedza na temat Leonory Carrington pochodziła z Antologie de l’humour noir André Bretona, gdzie znajdował się poniższy fragment: „Ci przyzwoici ludzie, którzy od dziesiątków lat zapraszali ją na obiad do wykwintnych restauracji, nadal nie mogli opanować zażenowania, kiedy odkrywali, że podczas rozmowy z nimi Leonora wdzięcznie zdejmowała buty i skrupulatnie pokrywała swoje stopy musztardą”.
Wiedziałem też, że była kochanką Maxa Ernsta. Kiedy za czasów reżimu Franco malarza uwięziono w Hiszpanii, przeżywała poważne załamanie i popadła w obłęd. Gdy wyzdrowiała, opisała swe przeżycia w Mémoires d’en bas. Od tego czasu zburzyła mur dzielący rozum od królestwa snu. Wśród malarzy meksykańskich była postacią mityczną, wcieleniem najbardziej radykalnego surrealizmu. Podczas jednej z imprez Luis Buňuel, uwiedziony pięknem Carrington i zachęcony powszechną opinią, że ma ona za nic moralność mieszczańską, zaproponował jej (we właściwym sobie bezceremonialnym stylu) pójście do łóżka. Nie czekając na odpowiedź, dał jej klucze do garsoniery, w której umościł sobie miłosne gniazdko. Powiedział, żeby przyszła tam nazajutrz o trzeciej po południu. Ale Leonora wpadła tam już o poranku. Zobaczyła rozgardiasz. Mieszkanie przypominało pokój w motelu. A ponieważ miała wtedy okres, skorzystała z tej sytuacji, umazała ręce krwią miesięczną i odcisnęła je na całej ścianie, tworząc oryginalną dekorację dla tej bezosobowej przestrzeni. Buňuel nigdy więcej nie odezwał się do niej.
Gdy przyjechałem do niej, do domu na ulicy Chihuahua, który miast fasady posiadał jedynie kamienną ścianę, wysokie okno i wąskie drzwi, ze zdziwieniem spostrzegłem, że cały się trzęsę. Byłem tak zawstydzony, że brakło mi śmiałości, by użyć dzwonka. Stałem jak zamurowany przez co najmniej pół godziny. Wiedziałem, że czeka na mnie, ale nie byłem w stanie podjąć jakiegokolwiek działania przed tym mieszkaniem przypominającym więzienie. Wreszcie przed domem zjawiła się drobna kobieta o silnym, pięknym ciele, ciągnąca wózek pełen warzyw, owoców i paczek papierosów.
„Czy to ty jesteś tym mimem, którego miał przysłać do nas Japończyk? Nazywam się Kati Horna. Jestem fotografką z Węgier, najstarszą przyjaciółką Leonory.”
(…)
Drzwi zazgrzytały i powoli się otwarły. Wszedłem do zimnego, mrocznego, nieprzyjemnego pokoju. Na piętrze ktoś pociągał za sznur, który podnosił zasuwę. Z suchością w ustach, zacząłem wchodzić po schodach. Skończyłem właśnie trzydzieści lat. A z tego, co wyczytałem u Bretona, Leonora urodziła się w 1907 roku, czyli musiała mieć pięćdziesiąt dwa lata. Obawiałem się, że spotkam staruchę, której cień przyjmuje kształt tarantuli. W tym okresie życia starość kojarzyła mi się z brzydotą.
Niezgorzej się zdziwiłem. Zobaczyłem jakąś istotę stojącą u szczytu schodów. Nie było to ciało, tylko raczej jakiś zarys sylwetki, zwiewny cień z dwoma krystalicznie lśniącymi oczami. Jej wzrok miał w sobie namacalność duszy. Mając do czynienia z tak intensywną obecnością, zrzuciłem z siebie wszelkie pozory i maski, niczym suche liście z drzewa. Zetknięcie się z takim umysłem było dla mnie czymś na kształt chrztu lub zanurzenia się w oceanie światła. Mój głos uległ zmianie, moim gestom została przywrócona dawno utracona delikatność, moja świadomość rozbłysła niczym ogień.
(…)
Leonora uśmiechnęła się i powiedziała szeptem: „Cicho. Nie zniszcz tajemnicy”. Po czym, na paluszkach wyszła z pokoju, a za chwilę wróciła z dwiema filiżankami herbaty i ciasteczkami. Przez chwilę sączyła napój słodzony miodem. Następnie podniosła tunikę, która okrywała ją aż po kostki i pokazała mi drobną rankę na łydce. Z dziecięcym wyrazem twarzy czarownicy zeskrobała strupa łyżeczką i napełniła ją kropelkami krwi. Następnie, nie uroniwszy ani kropli, nalała czerwoną ciecz do mojej filiżanki i kazała mi wypić. Sączyłem powoli i uważnie, tak jak uczono mnie podczas japońskiej ceremonii picia herbaty. Potem zaś, szperając w owalnym pudełeczku, wyciągnęła z niego nożyczki i obcięła mi paznokcie oraz kosmyk włosów. Włożyła je do woreczka, który nosiła na szyi.
„Teraz na pewno wrócisz” – powiedziała.
(…)
Schodząc tuż za mną po schodach, powiedziała mi jakby na pożegnanie: „Mam dziewięcioro drzwi. Otworzę ci te, do których zapukasz.”
Tej nocy nie mogłem zasnąć. Była trzecia rano, ale nadal miałem otwarte oczy. Leonora opętała mnie. Czułem jak płynie pod prąd w moim krwioobiegu. „Słyszałem jej głos dochodzący jakby z odległej przeszłości: „Przybądź, przybądź”. Ubrałem się, wyszedłem na dwór, zacząłem biec przed siebie do utraty tchu, dopóki nie znalazłem się przed jej domem. Po cichu otworzyłem drzwi przekazanym mi kluczem i bezszelestnie wszedłem po schodach na górę. Zauważyłem migoczący płomień świecy w miejscu, które służyło jej za pracownię. Usłyszałem jej głos recytujący litanię. Edra, jej pies stróżujący, zamachał ogonem i pozwolił przejść bez warknięcia. Ujrzałem Leonorę siedzącą na drewnianym tronie z oparciem w kształcie piersi anioła. Była naga. Miała na sobie tylko żydowski szal modlitewny. Jej niezmącony wzrok, zdawał się patrzeć prosto przed siebie w nieskończoność. Wyglądała jak galion na dziobie statku pochodzącego ze starożytnej cywilizacji. Opuściła świat rozumu. Dalej recytowała po angielsku, niewzruszona moją obecnością. Usiadłem na podłodze i nie odrywałem od niej wzroku. Wyzbyła się jakichkolwiek cech osobistych. Sprawiała wrażenie, jakby opętały ją równocześnie wszystkie kobiety, jakie kiedykolwiek istniały. Słowa wylewały się z jej ust niczym nieskończony strumień niewidzialnych insektów(…).
Książka ukaże się w Okulturze już niebawem a Leonorze życzymy wysokich lotów.
Konferencja Czerwcowa Międzynarodowej Federacji Pogańskiej odbędzie się w dniach 3-5 czerwca br. w miejscowości Jabłonowiec. Jej tematem przewodnim będzie „Koń w religiach i kulturach pogańskich”.
Poza wykładami o znaczeniu konia w dawnych i współczesnych systemach duchowych świata oraz końskich bóstwach, przygotowano wybór warsztatów, które w ten czy inny sposób nawiązują do tematyki hippicznej.
Dodatkowo konferencja wspierać będzie śląską fundację Przystań Ocalenie, zajmującą się wykupywaniem i zapewnianiem spokojnego życia koniom w niebezpieczeństwie.
Wstępny program obejmuje wykłady z zakresu:
1. Podstawy magicznego BHP
2. Warsztaty praktyczne z magii świec
3. Duchy domowe i duchy miejsc w Asatru
4. Warsztaty z przygotowywania kadzideł
5. Kult domowy i rola ołtarza domowego w hellenizmie
6. Wybrany wykład o Wicca
7. Kult konia w kulturze celtyckiej i helleńskiej
8. Szamański kult konia na Syberii
9. Dlaczego pomagamy magicznie Przystani Ocalenie?
10. Warsztaty psychologiczne z komunikacji Ujawnić swoją odmienność religijną
11. Rytuał ku czci Koni z ofiarą dla Przystani Ocalenie
12. Licytacja pogańskich drobiazgów dla wsparcia Przystani Ocalenie – własne prace z przeznaczeniem do licytacji zgłaszać można osobiście w dnach konferencji.
Ponadto w programie:
– wspólny rytuał otwierający i zamykający, w tym roku prowadzony przez druidów;
– minieisteddfod z harfiarką i druidką z Austrii, Siggy;
– akcja edukacyjna o możliwościach pomocy koniom w Polsce;
– wieczory z muzyką i opowieściami pogańskimi przy ognisku;
– pogański body-painting;
– warsztaty z lepienia figurek i drobiazgów rytualnych (dzieła wykorzystamy podczas rytuału ku czci koni);
– integracja z poganami przybyłymi z Austrii, Czech i Holandii;
– przedstawienie wyników badań statystycznych PFI dotyczących środowiska pogańskiego w Polsce.
Konferencja odbędzie się w Ośrodku Wypoczynkowym „Tęcza” w Jabłonowcu (między Warszawą, a Garwolinem) – więcej informacji na stronie organizatora Międzynarodowa Federacja Pogańska.
Redakcja ALBO albo, Wydawnictwo ENETEIA oraz Laboratorium Dramatu
zapraszają na Dzień Jungowski z okazji 50-lecia śmierci C.G. Junga (1875–1961)
Program:
17.00 Otwarcie – Zenon Waldemar Dudek
17.10 Pedagogika i indywiduacja – dr Tomasz Olchanowski (wykład)
18.15 Fenomen Junga i inspiracje jungowskie – aktorska prezentacja
wypowiedzi o ideach Junga
Wybór tekstów – prof. dr hab. Czesław Dziekanowski, Zenon Waldemar Dudek
19.30 Doświadczenie kryzysu okiem filozofa kultury – prof. dr Zofia Rosińska
(wykład w ramach dorocznego cyklu „Psychologia fatum”)
Więcej informacji:
www.eneteia.pl
www.labodram.pl
Gorąco zachęcamy do udziału w warszawskiej Nocy Muzeów, podczas której 14 maja około godz. 23 w Muzeum Chopina na ul. Okólnik 1 wystąpi grupa INIRE z naszym redaktorem artystycznym Wojtkiem Benicewiczem.
Na rozgrzewkę proponujemy pójście do Muzeum Azji i Pacyfiku na ul. Freta 5, gdzie odbędzie się:
o godz. 18 – wykonywanie rytualnej buddyjskiej rzeźby z masła przez mnichów tybetańskich z klasztoru Drepung;
o godz. 19 – koncert muzyki i śpiewu tybetańskiego w wykonaniu mnichów z klasztoru Drepung.