W nadziei, że nie będziemy musieli kontynuować wątku nekrologicznego, podajemy przykrą wiadomość za serwisem filmweb.pl:
„W poniedziałek, w Rzymie zmarł jeden z największych mistrzów kina Michelangelo Antonioni. Miał 94 lata.
Urodzony we włoskiej Ferrarze Antonioni studiował ekonomię na Uniwersytecie Bolońskim. W 1935 roku został dziennikarzem w gazecie Il Corriere Padano, gdzie zajmował się filmem. W 1940 przeniósł się do Rzymu, gdzie zapisał się do programu filmowego Centro Sperimentale di Cinematografia. Dwa lata później wraz z Roberto Rossellinim napisał scenariusz do „Un pilota ritorna” i pracował jako asystent reżysera przy „I due Foscari”. W 1943 roku nakręcił swój pierwszy film – krótkometrażowy „Ludzie Padu”, zaś pierwszym pełnometrażowym obrazem był „Kronika pewnej miłości” z 1950 roku.
Na arenie międzynarodowej Antonioni zaistniał na początku lat 60-tych, kiedy to w kinach pojawiły się najpierw „Przygoda” z 1960 roku, za którą Antonioni otrzymał nagrodę Jury w Cannes, następnie „Noc” w 1961 (Złoty Niedźwiedź w Berlinie) i „Zaćmienie” z 1962 roku (Nagroda Specjalna Jury w Cannes).
Do największych dokonań Michelangelo Antonioniego zalicza się również: „Czerwona pustynia” (1964, Złoty Lew w Wenecji), „Powiększenie” (1966, Złota Palma w Cannes), „Zawód: Reporter” (1975).
W 1985 Antonioni przeszedł poważny zawał serca, w wyniku którego został sparaliżowany oraz utracił zdolność mówienia. Ostatnim obrazem zrealizowanym przez mistrza była nowelka „Il filo pericoloso delle cose” w obrazie „Eros”.
Michelangelo Antonioni zmarł tego samego dnia co inna ważna postać światowego kina Ingmar Bergman.
Marcin Pietrzyk”