Miesiąc: maj 2010

Osoby zainteresowane poznawaniem nieznanych terytoriów psychiki zachęcamy do udziału w warsztatach Oddychania Holotropowego, które w dniach 26-27 czerwca poprowadzi dr Milan Hrabanek, certyfikowany psychoterapeuta, uczeń Stanislava Grofa.

Jesteś fanatykiem modernistycznych miejsc kultu? Interesują Cię współczesne misteria? Nie masz w co zainwestowac min. 150 tysięcy Euro? Doskonale! Mamy dla Ciebie świetną wiadomośc. W Cefalu, sycylijskiej miejscowości, gdzie w latach dwudziestych XX wieku Aleister Crowley starał się wdrożyc swoją utopię społeczną, wystawiono na sprzedaż budynek – ruinę, pozostałośc po jego Opactwie Thelemy. To nic, że tuż obok wybudowano wielki stadion. To nic, że budynek Opactwa ma wielką dziurę w dachu i coraz bardziej przypomina zgliszcza. Masz jedyną okazję stac się właścicielem malowideł naściennych autorstwa samej Wielkiej Bestii, Aleistera Crowleya, który sam siebie nazywał Prorokiem Nowego Eonu. Jak dotąd żadnej organizacji praktykującej kult Aleistera Crowleya nie udało się kupic tego historycznego miejsca. Podobnie jak Boleskine, inny „dom magiczny” Crowleya, Opactwo Thelemy stopniowo staje się reliktem dawnej epoki magicznego romantyzmu.

Spotkanie odbędzie się w dniu 27 maja o godzinie 17.00 w sali Sympozjalnej III
na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

15 maja odeszła Aldona Jawłowska, wybitna socjolożka i antropolożka kultury, autorka pionierskich książek Drogi kontrkultury (1975) i Więcej niż teatr (1988), ale przede wszystkim znakomita pedagożka, która wychowała wielu z nas w duchu ciekawości świata. Jej ostatnia publikacją był tom zredagowany razem z Zofią Dworakowską Wolnośc w systemie zniewolenia. Rozmowy o kontrkulturze (2008). Prof Jawłowska pracowała na Uniwersytecie Warszawskim w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych, a do roku 2004 kierowała Zakładem Teorii Kultury w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Prowadziła też zajęcia na studiach doktoranckich w Szkole Nauk Społecznych Polskiej Akademii Nauk, gdzie miałem niebywałą przyjemnośc z nią przebywac i wymieniac myśli.

Prof. Jawłowska należała do tych wyjątkowych naukowców, którzy nie spoczynają na laurach, tylko stale poszerzają terytoria poznawcze. Była nieustannie złakniona wiedzy o kulturze współczesnej, interesując sie przede wszystkim tym, co odmienne, dziwne i nieoczywiste. Fascynowały ją utopie w wydaniu kontrkulturowym i religijnym. Chociaż w okresie PRL-u bardzo mocno angażowała się w działalnośc opozycyjną, po 1989 roku nigdy nie popadała w nastroje kombatanckie. Pasją prof. Jawłowskiej było nauczanie, a jej niezwykła otwartośc zaskarbiała jej uwielbienie ze strony studentów i doktorantów. Muszę przyznac, że też znajdowałem się pod jej urokiem i bardzo mi będzie jej brakowac.

Dariusz Misiuna

Jedna z najmocniejszych tradycji mistyczno-magicznych w naszym kraju zachowała się w tzw. teatrze poszukującym. Znakomitym jej przedstawicielem jest Teatr Chorea, który 20 maja 2010 roku zaprasza na swój spektakl

W “Śpiewach Eurypidesa” tematem są kobiety – bachantki, które w zbiorowym uniesieniu sięgają do tego, co w człowieku najbardziej intymne i skrywane, ale w religijnej czy dewocyjnej ekstazie może być groźne i prowadzić do zbrodni zarówno 2500 lat temu jak i dziś. Spektakl jest muzycznym i ruchowym przetransponowaniem chórów z Bachantek poprzez gest, pieśń i taniec ku współczesności. Jest szukaniem nowego języka znaczeń i komunikacji ze światem. Współczesna chorea – jedność śpiewu, gestu i słowa. Tekst antycznej greki zderza się z świetnym polskim tłumaczeniem Łanowskiego, muzyka dzisiejsza z bachicznym akordem starożytności.

“(…) Wykorzystanie tekstu Bachantek w języku greckim i polskim jest niezwykle sugestywne i sprawia wrażenie szkic-misterium. (…). Sztuka prezentowana w nowej formie teatralnej przez zespół Chorei jest sposobem współczesnego teatru na powrót do korzeni antycznych poprzez wykroczenie poza tradycyjną technikę aktorską. Wszystkie elementy sztuki muzyka, słowo i taniec łączą się ze sobą, pozostając od siebie oddzielone, dopiero ich jedność daje misterium współczesne.” – Tiziana Cincinnato, Grzegorz Woźniak

Miejsce: Fabryka Sztuki, ul. Tymienieckiego 3, 90- 365 Łódź, www.fabrykasztuki.org

Godzina: 19:00

Wstęp: 10 zł w przedsprzedaży, 15zł / 20zł w dniu spektaklu; ilość miejsc ograniczona; zapisy i informacje:
e-mail: pola.amber@fabrykasztuki.org

W ramach warszawskiej Nocy Muzeów, która odbędzie się 15 maja, polecamy dwa szczególne wydarzenia:

Koncert Felicity Mangan, Huberta Napiórskiego i Bartka Kalinki w Galerii 2.0, w Budynku ASP o godz. 23

Felicity Mangan jest australijską artystką zajmującą się sztuką dźwięku. Rozwija swe działania poprzez różne formy współpracy z tancerzami, artystami wizualnymi, jak również muzykami. Używa technik cyfrowej kompozycji, eksplorując nagrania terenowe i wycinki znalezionych nagrań archiwalnych. Felicity prezentuje swoje działania w formie dźwiękowych performensów i publikacji, używając do tego budowanych na zamówienie urządzeń wzmacniających. Eksploruje przy tym fizyczne własności dźwięku nagrań terenowych poprzez głośniki własnej produkcji i mikrofony kontaktowe wykonane z recyklingowych i znalezionych obiektów.

http://www.myspace.com/lesson78

Thaw – Hubert Napiórski pod tym aliasem koncentruje się na muzyce preparowanej, elektroakustycznej, noise, drone, field recording. Działa od 1996 – jego projekt Astipalea (http://www.astipalearecords.pl.tl), pod szyldem którego wydaje muzykę swoją i innych, działa od 25 sierpnia 2002. W swoich działaniach operuje różnymi technikami – głównie analogowo akustycznymi, gra na akustycznych laptopach.

XV Parówek – Bartek Kalinka
Projekt XV Parówek został założony w 1994 roku, wraz z nagraniem pierwszej kasety przy użyciu komputera z kartą dźwiękową, zawierającej kolaże dźwiękowe oparte na stylu noisecore, jednak przy użyciu rozwiniętej palety dźwięków samplowanych z otoczenia (pierwsze 3 kasety). Jednocześnie rozpoczął działalność na ówczesnej międzynarodowej podziemnej scenie kasetowej. Po pewnym czasie jego styl ewoluował w kierunku surrealistycznej parodii estetyki pop, z użyciem sampli z kreskówek, oraz zabawkowo brzmiących instrumentów muzycznych (kaseta „Różowy hiper-balonik”, 1996). Następnie, po kilkuletnim epizodzie jazzowym, powrócił do estetyki noise w wydaniu mocno zainspirowanym klasyką japońskich ekstremalistów.

A dla miłośników kontemplowania sztuki pod chmurką Inauguracja sezonu letniego przy barce transFORM nad Wisłą, czyli

22:00 pokaz filmu transFORM 2009, real. Sylwia Federico & Massimo Federico

23:00 MultiArtLab
spektakl O!Tworzyć! do muzyki Nmls;

wizualizacje: MicroKino – Adam Błaszczyk, Adam Czygier

performans: Katarzyna Jaśkiewicz, Judyta Turan, Anna Juniewicz
Przedstawienie na  temat – Twórczość! Główna myśl jest skupiona na tym, kto tworzy i w jakim stopniu – My czy Los?

Noc muzycznie rozwinie: dj Spider & chris class – bębny
taniec: Kass & Ann

Jest nam niezmiernie miło przytoczyc fragment filmu Joao Amorima 2012: Time for Change, w którym Daniel Pinchbeck, autor wydanej przez nas książki Przełamując umysł rozmawia ze Stanislavem Grofem, jednym z najwybitniejszych psychologów XX wieku,  naszym przyjacielem, którego książki będziemy wydawac w niedalekiej przyszłości. Grof opowiada o tym, jak dzięki doświadczeniu psychodelicznemu stworzył poszerzoną kartografię ludzkiej psychiki, w której istotną rolę odgrywają świadomośc perinatalna i transpersonalna.

Rozmowę Pinchbecka z Grofem zobaczycie tutaj.

Przemysł… ciężki i muzyczny zarazem. W interpretacji Throbbing Gristle uprzemysłowieniu ulegają także bardzo intymne sfery naszego życia, jak ciało, seksualność, śmierć czy sztuka – stają się przedmiotem zarządzania, mechanizacji i umasowienia. Ich reakcją w drugiej połowie lat 70. nie była jednak nostalgia za utraconą przeszłością, a wręcz przeciwnie – spotęgowanie efektów industrializacji. Za pomocą jej najprostszych narzędzi, dźwiękowo odtwarzali wnętrza komór gazowych, porody i przypadki przemocy domowej. I pozostawiali je bez komentarza.
Heinrich Deisl i Maciej Gdula podejmą próbę znalezienia zbieżności pomiędzy muzycznymi krytykami industrializacji i jej socjologicznymi teoriami. W jaki sposób mechanizacja wpływa na muzykę i czy pozostawia muzykom jakiekolwiek pole manewru? Jak rozumieć skuteczność krytyki w dobie uprzedmiotowienia i prywatyzacji muzyki, zmian w fonosferze a także rozwiniętego rynku muzycznego? Jaką historię industrializacji piszą jej narzędzia? I czy jest ona tożsama z historią pisaną przez sposoby ich używania?

Heinrich Deisl – krytyk i teoretyk muzyczny poruszający się na styku teorii kultury, informacji i ekonomii; zajmuje się głównie zjawiskiem noise.
Maciej Gdula – socjolog, pracownik Instytutu Socjologii UW, członek Redakcji Krytyki Politycznej, zajmuje się głównie teorią polityki.

 Czas i miejsce: Środa, 12 maja, godzina 18.00, GALERIA ZACHĘTA, Warszawa

Pożegnaliśmy dzisiaj naszą koleżankę, rozświetlającą dość mroczny świat ezoterycznych podrózników światłem spokoju i uśmiechem.
Marta Goszcz, znana także jako „Nut” i „Zjawa Realna”, od końca lat dziewięćdziesiątych angażowała się w raczkującą działalność polskich pogan, szamanistów i okultystów. Żadna z tych ścieżek nie zaspokajała jej ciekawości świata. Dlatego Marta znajdowała się w ciągłym ruchu, szukając co rusz czegoś nowego. Jednocześnie pracowała nad własnym systemem szamanistyczno-terapeutycznym, zwanym „ustawieniami szamańskimi”.
Jej „ustawienia”, inspirowane praktykami Berta Hellingera, stanowiły „oczko w głowie” Marty. „Nut” na najbliższy czas miała w planach przeprowadzenie ich na Wyspach Brytyjskich. Niestety, jej krótkie, acz bardzo intensywne życie, przerwał tragiczny wypadek samochodowy. Marta Goszcz zginęła 30 kwietnia, ale jej duch wciąż jest wśród nas i przypomina nam o tym, że warto każdego dnia podążać własną ścieżką, nie zaspakajając się dogmatami i nie zawężając do ciasnego kręgu odniesień.