Od 25 stycznia można oglądać w polskich kinach ekranizację znakomitego komiksu Marjane Satrapi Persepolis. Feminoteka i Gutek Film zapraszają na spotkanie poświęcone temu filmowi, połączone z jego specjalnym pokazem. W spotkaniu przed filmem i w dyskusji po fimie udział wezmą: Max Cegielski, pisarz i podróznik, Anna Pietruszka, m.in. autorka filmu o irańskich feministkach, Magdalena Zaborowska, iranistka.
Miejsce: kino „Muranów”, Warszawa, Gen. Andersa 1.
Czas: 7 lutego.
Program:
18.00 rozpoczącie spotkania, wprowadzenie: Max Cegielski, Magdalena Zaborowska, Anna Pietruszka
18.45 pokaz filmu „Persepolis”
20.30 – 21.00 dyskusja po filmie z udzialem widzów
PERSEPOLIS
Reżyseria: Marjane Satrapi, Vincent Paronnaud
Scenariusz: Marjane Satrapi (na podstawie komiksu „Persepolis”)
Animacja : Marc Jousset, Pascal Cheve, Louis Viali
Muzyka : Olivier Bernet
Rok produkcji : 2007
Czas projekcji : 95 minut
Dziewięcioletnia Marjane marzy o zostaniu prorokinią. W przestrzeni domowej prowadzi niezwykłe dyskusje z Bogiem i z Marksem, przygotowując się do objęcia natchnionej roli. Na co dzień uczy się we francuskiej szkole, z zapałem czyta komiksową wersję Materializmu dialektycznego i zakłada z kumplami punkowo-lewacką kapelę. Spędza sporo czasu z ukochaną babcią, która jest najważniejsza. Daje jej poczucie bezpieczeństwa i wprowadza w życie, mówiąc: „Na tym świecie spotkasz wielu palantów. Jeśli ktoś cię zrani, pomyśl sobie, że to przez głupotę. Nie odpowiadaj im. Nic gorszego niż gorycz i mściwość. Bądź wierna sobie”. Jednak robi się coraz trudniej. Zwycięstwo rewolucji islamskiej oznacza zakazy, a strażnicy rewolucji pilnują, by nikt ich nie łamał. Adidasy, plakietka z Jacksonem, kaseta z zachodnią muzyką – nie wolno! Mimo obostrzeń inteligentna dziewczynka znajduje sposoby na odkrywanie tego, co zakazane, ale interesujące. Gdy nasilają się prześladowania i wojna Iran-Irak nabiera gwałtowności, rodzice Marjane wysyłają ją do szkoły w Austrii. Musi dojrzewać z dala od rodziny i ukochanej babci. Zaczyna dorastać w kulturze Zachodu. Co z tego wynika?
Dzięki Persepolis emigrantka Satrapi wraca do rodzinnego Iranu, do którego jako persona non grata faktycznie wrócić nie może. Animacja pozwala jej przeniknąć granice państw i politycznej poprawności. Choć film nie jest polityczny, jest przeciwko polityce. Nie spodobało się to władzom w Iranie, które uznały animację Satrapi za „przejaw islamofobii, akt polityczny i antykulturalny” i zakazały dystrybucji filmu.